УСТОЗ ВА МУРАББИЙ
Мен Воҳид Охунович Козимовни 1972 йилдан бери танирдим. 1972 йил февралида мени Тошкент шаҳар партия қўмитаси бюро аъзолари, Тошкент шаҳар партия қўмитаси котиби Солиҳ Рашидович Расулов ва шаҳар ижроқўми раиси Воҳид Охунович Козимов билан шаҳар партия қўмитаси қурилиш бўлими мудири бўлиб тайинланишим, шаҳар кенгашига депутат бўлиб сайланишим олдидан суҳбатга чақиришганда илк бор кўришгандим.Суҳбат чоғида менга Тошкент Темирйўл транспорти муҳандислари институтида …
ФИДОИЙ РАҲБАР
Ш.Т.Дадашев Раҳбар сўзининг асл маъноси унинг қўл остида хоҳ икки киши, ёхуд икки минг киши бўлсин, уларга раҳнамолик қила олиш демакдир. Агар ушбу мансабдор ходимларига самимий муносабатда бўлиб, адолат билан иш юритса, уларнинг камчиликларини кўрсатиб, отадек ғамхўрлик қилса, у раҳбар-устоз деган фаҳрли номга сазовор бўлади.Мен ушбу хотираларимни икки миллионлик катта оилага масъул бўлган, унга меҳр қўрини бериб, унинг тақдири учун …