ТАЛАБАЛИК ЙИЛЛАРИМ
1944 йили 10-синфни битирдим. Мени ҳарбий ҳисобга олишди. Ўша пайтларда математика фанидан яхши ўқиган ўқувчиларни ҳарбий ҳисобга олишарди. Новосибирскдаги ҳарбий инженерлар институтига чақиришлари мумкинлигини айтишди. Июль ойида Тошкентга бордик. У ерда бизга уруш якунига етиб бораётгани учун Новосибирскдаги ҳарбий инженерлар институти – Гражданлар транспорти институтига айлантирилганини айтишди. Шундан сўнг, Тошкент ёки Ленинград институтига ўқишга киришни таклиф қилишди.Тўрт киши эдик, ҳаммамиз …
КАТТА ҲАЁТГА БИРИНЧИ ҚАДАМ
Институтни тамомлаганимдан сўнг, талабаларнинг тақсимоти бошланди. Баъзилар Олмаотага, баъзилар Душанбега, яна бирлари Ашхободга кетди. Мени «Горчаково» станциясига юборишларини илтимос қилдим. Бизда институтни битиргач, стажировкага юборишарди. Ишни аста-секинлик билан пастдан юқорига қараб бошладим. Айтганимдай, мени ўша станцияга юборишди. У ерга борсам, станция раҳбари инженер-лейтенант экан, мен ҳам инженер-лейтенант. Шундай қилиб ишни бошлаб юбордим. Иш вақти 12 соатни ташкил этарди. Эрталабки 9:00 …